Morice: Easy Greek Stories. 184. The Water of Inmortality | La bebida de la inmortalidad (3/3)

  ὁ μὲν οὖν βουλευτὴς τοσαῦτα εἶπεν, ἀρεσθεὶς (< ἀρέσκω) δὲ ἄρα τούτοις [δηλονότι· λόγοις] ὁ  βασιλεὺς, καὶ τὸν ἀγύρτην προς-καλεσά-μενος, ἐ-κέλευσεν αὐτὸν δρᾶν (· ποιεῖν) οἷα ἐκεῖνος εἴρηκεν*. 

(*τοῦτ’ἔστιν· πρῶτον μὲν τοῦ τῆς ἀθανασίας  πώματος τὸ λοιπὸν κατα-πιεῖν, ἔπειτα δὲ καὶ τὸ κώνειον.) 

ὁ δὲ οὐκ ἐ-τόλμα, ἀλλὰ τὸν δήμιον (ὁ δήμιος: ὁ κολάζων τοὺς παρανόμους, σφαγεύς) ἰδὼν (< ὁράω) τρίβοντα* ἤδη τὸ κώνειον,  ἤλλαξέ (< ἀλλάττω· μεταβαίνω) τε τὸ χρῶμα, καὶ περί-φοβος γενόμενος προς-έ-πεσε (< πίπτω) πρὸς τὰ τοῦ βασιλέως γόνατα τὴν ὀργὴν παρ-αιτούμενος (τὴν ὀργὴν παραιτοῦμαι· λυταῖς  ἀπαλλάττω, ἀμύνω τὴν ὀργὴν). 

ὁ δήμιος τρίβει τὸ κώνειον

«ὁμολογῶ γὰρ, » ἔ-φη, «ὦ βασιλεῦ, ὅτι ἐ-ψευσάμην λέγων τὸ πῶμα ἔχειν δύναμιν τοιαύτην. οὐ μέντοι κακὸν οὐδὲν φάρμακον ἐν αὐτῷ ἐστιν, οὐδὲ ἄλλο οὐδὲν πλὴν ὕδωρ καί τι καὶ οἴνου (cfr. Lat. aliquid vini)». 

τοσαῦτα οὖν ἀκούσας ὁ βασιλεὺς ἀπ-έ-λυσε μὲν τὸν βουλευτὴν, τὸν δὲ ἀγύρτην δήσας (< δέω) ἐ-κόλασεν.

Morice, Easy Greek Stories. 183. The Water of Inmortality | La bebida de la inmortalidad (2/3)

     ἐ-χαλεπάνθη (χαλεπαίνω· χαλεπῶς φέρω, ἀγανακτέω) οὖν εἰκότως (Lat. ut par est) ὁ βασιλεὺς, καὶ τοὺς δορυφόρους* ἐ-κέλευσε δῆσαι (< δέω· ἅπτω)* τὸν βουλευτὴν ἵνα θανατωθείη.

ὁ δορυφόρος ἔδησε τὸν αἴτιον. 

     ὀ δὲ ἔ-φη, 

«ὦ βασιλεῦ, 

εἰ μὲν ἀληθῆ οὗτος λέγει, οὐ δυνήσει ἐμὲ ἀπο-κτείνειν, 

     ἐπεὶ γέ-γευμαι ἤδη τοῦ πώματος· 

εἰ δὲ μὴ, ὠφέλιμόν σοι τοῦτο πε-ποίηκα (· τοῦτο ὠφέλιμόν σοι ἔσται), 

     διὰ γὰρ τὴν ἐμὴν τελευτὴν (· θάνατον) ἐλεγχ-θής-εταί (ἐλέγχω· ἀποδείκνυμι αὐτὸν αἴτιον εἶναι, καταγιγνώσκω αὐτὸν. Lat. arguo) σοι οὗτος ὡς βούλεταί σε φενακίζειν (· ἀπατεῖν, χλευάζειν). 

     εἰ δὲ βούλει ταῦτα ἀκριβῶς ἐξετάζειν (· καταμανθάνειν), 

          δεῖ σε 

               πρῶτον μὲν κελεύειν τὸν ἄνθρωπον τοῦδε τοῦ πώματος τὸ λοιπὸν κατα-πιεῖν, 

               ἔπειτα δὲ κώνειον (φάρμακον θανάσιμον: Lat. cicuta) αὐτῷ δοῦναι εἰς ἀπό-πειραν. 

εἰ γὰρ ἀληθῆ δὴ εἴρηκε (< λέγω· Lat. dixit), κακὸν οὐδὲν πείσεται (< πάσχω) ταῦτα δρῶν (δράω· ποιέω). 

εἰ δὲ αὖ ψεύδεται, δίκαιός ἐστιν οὕτω κολάζεσθαι.

Morice, Easy Greek Stories, 182. The Water of Inmortality | La bebida de la inmortalidad (1/3)

     βασιλεύς τις ἄλλως τε φιλόδωρος ἦν (· ἐ-φίλουν δῶρα διδόναι)͵ καὶ μάλιστα πρὸς τοὺς φιλοσόφους (δηλονότι· οὐ μόνον πρὸς πάντας, ἀλλὰ μάλιστα πρὸς τοὺς φιλοσόφους).

     ἀλλ’ οὐκ εὖ ἐπιστάμενος διακρίνειν τοὺς ὡς ἀληθῶς σοφοὺς ὄντας, καὶ τοὺς δοκοῦντας (δοκέω· φαίνομαι) μὲν εἶναι τοιούτους, ὄντας δὲ μὴ, διὰ ταῦτα ὑπ’ ἀλαζόνων* πολλάκις ἐξ-ηπατήθη (ἐξ-ἀπατάω < ἀπάτη· δόλος).

ἀλαζών

     πρὸς τοῦτον οὖν ποτε προς-ελθὼν ἀγύρτης* τις͵ καὶ βουλόμενός τι παρ’ αὐτοῦ λαμβάνειν, ἐ-δίδου αὐτῷ πῶμα (< πίνω), φάσκων ὡς ἐὰν γεύσηταί τις τούτου, ἀθάνατος εὐθὺς γενήσεται.

ἀγύρτης: πτωχὸς, ἀπατεών < ἀπάτη

     ὁ δὲ βασιλεὺς  δεξάμενος τὸ πῶμα ἔ-μελλε πίνειν, οἰόμενος τὸν ἄνθρωπον ἀληθῆ λέγειν.

     αἰσθόμενος δὲ ταῦτα συνετός (· σοφός) τις βουλευτὴς (ὃς δίδωσι λόγους καὶ βουλὰς τῷ βασιλεῖ), καὶ τήν κύλικα ἐκ τῆς τοῦ ἀγύρτος χειρὸς ἀπροσδοκήτως (· ἐξαίφνης) ἀν-αρπάσας (< ἁρπάζω : Lat. rapio), αὐτὸς τοῦ πώματος ἀπ-ε-γεύσατο.

ἡ γυνὴ γεύεται τοῦ οἴνου ἐκ τῆς κύλικος 

Morice, Easy Greek Stories. 181. Una vejez en forma (2/2)

     ἀκουσάντες δὲ τὰ περὶ τοῦ γέροντος, βραχὺ μέν τι πάντες ἐ-σιώπησαν (σιωπάω· οὐδὲν λέγω) θαυμάζοντες, μετὰ δὲ ταῦτα ἄλλος τις Βοιωτὸς βουλόμενος ἐκεῖνον ὑπερ-βάλλειν (· πρότερον ἐκείνου εἶναι, ὑπερέχειν) ἔ-λεξε (· εἶπε) τοιάδε.

     «ἀλλ’, ὦ φίλτατε, ὁμολογῶ ὅτι ἐκεῖνα, ἃ σὺ εἴρηκας (< λέγω· εἴρηκα perf.), ἄξιά ἐστι θαυμάζεσθαι.

     οὐ μὴν ἀλλὰ (· οὕτως οὐκ ἔχει, ἀλλὰ) τόδε μοι δοκεῖ εἶναι θαυμασιώτερον, ὃ περὶ τοῦ ἐμοῦ πατρὸς ἔχω (· δύναμαι) ὑμῖν εἰπεῖν.

     καὶ γὰρ ἐκεῖνος, ὅσον χρόνον ἔ-ζη, ἐ-βάδιζέ τε ἀεὶ ἄνευ βακτηρίας, καὶ τὰ ἄλλα πάνπα ἐ-ποίει, ὅσα περὶ τοῦ γέροντος τοῦ Θηβαίου ὑπὸ σοῦ ἤδη εἴρηται.

     ἦν δὲ ἄν ἤδη ἐκεῖνος ἑκατὸν (C) μάλιστα (Lat. fere, circa) ἐτῶν, εἰ ἔτι ἔ-ζη (cfr.: ἐδίδουν ἂν, εἴ τι εἶχον : Lat. darem, si haberem). 

     ἀλλὰ τεσσαράκοντα (XL) ἔτη ἐστὶν, ἐξ οὗ τέ-θνηκεν!

[λόγος ἐστί Βοιωτίους εἶναι ἀπαιδεύτους καὶ μωρούς...]

Morice, Easy Greek Stories. 180. Una vejez en forma (1/2)

     Βοιωτοί (ἐκ Βοιωτίας· γῆ ὅμορος τῇ Ἀττικῇ) τινες ἔ-τυχόν ποτε δια-λεγόμενοι περὶ τοῦ γήρως, ὡς οὐχ ὁμοίως πᾶσιν ἐπ-έρχεται, ἀλλ’ οἱ μὲν κατα-γηράσκουσιν ἤδη πρὶν πεντήκοντα (L) ἐτῶν εἶναι, οἱ δὲ αὖ, ἑξήκοντα (LX), καὶ ἑβδομήκοντα (LXX) ἔτη τελέσαντες, δοκοῦσιν (· φαίνονται) ἔτι ἡλικίαν ἔχειν (· ἐν ἀκμῇ εἶναι).

     τεκμήριον (· σημεῖον) δὲ τούτων τις ἀπ-έ-δειξε, φάσκων αὐτὸς ἑ-ορακέναι (< ὁράω) γέροντά τινα Θηβαῖον, ἔχοντα τὴν τοῦ σώματος ῥώμην (ῥώμη· σθένος, ἀλκή) τοσαύτην, ὥστε ἐνενήκοντα (XC) ἐτῶν ὢν ἐ-δύνατο πολλὰ στάδια ἄνευ βακτηρίας βαδίζειν.

ὁ γέρων βαδίζει βοηθείᾳ βακτερίας 

     «πρὸς δὲ τούτοις,» ἔ-φη, «ὁπότε ἐς συμπόσιόν τι παρα-καλοῖτο, ὑστέρει οὐδενὸς τῶν νεωτέρων τῇ τοῦ δείπνου τέρψει (· πρότερος ἦν, ὑπέρειχε τῶν νεωτέρων τῇ τοῦ δείπνου ἡδονῇ = ἐτέρπετο, ἥδετο τῷ δείπνῳ μᾶλλον ἢ οἱ νεώτεροι).

     εἰ δὲ καὶ πολὺν οἶνον πιὼν τύχοι, οὐδὲν κακὸν ἔ-πασχεν, ἀλλὰ, μεθυσθέντων τῶν ἄλλων, νήφων μόνος οἴκαδε ἀπ-ῄει (ἀπ-έρχομαι)».

μεθύει ↔ νήφει 

Morice, Easy Greek Stories: 179. Cuando los cuervos se vuelvan blancos...

     ὁ τῶν Φοινίκων βασιλεὺς Φάλανθος ὑπ᾽ Ἰφίκλου τινός ποτε ἐ-πολιορκεῖτο (πολιορκέω· Lat. urbem obsideo). 

     πολὺν οὖν χρονον τούτῳ ἀντ-εῖχε (ἀντέχω· ὑπομένω), τό τε γὰρ χωρίον ἦν ἰσχυρὸν καὶ τὰ ἐν αὐτῷ σιτία ἱκανὰ πρὸς πολλοὺς μῆνας, ὥστε ἐ-ποιεῖτο ἐν ὀλιγωρίᾳ (ἐν ὀλιγωρίᾳ ποιεῖσθαι = ὀλιγωρεῖν· ἀμελεῖν) τὴν πολιορκίαν.

     ἅμα δὲ καὶ χρησμός (· ὅ τι ὁ θεὸς μαντεύεται· Lat. oraculum) τις ἦν, ὡς οἱ Φοίνικες ἕξουσι τὴν χώραν ἕως ἂν κόρακες γένωνται λευκοί.

     ἤλπιζεν οὖν εἰκότως οὐδέποτε τοῦτο ἔσεσθαι, ὁ δὲ Ἴφικλος μαθὼν τὸν χρησμὸν ἐ-μηχανήσατο τοιάδε.

     θηρεύσας κόρακάς τινας, καὶ γύψῳ* ἀλείψας, ἀφ-ῆκεν (ἀφίημι· ἐάω, οὐ κωλύω τινὰ μὴ οὐκ ἀπελθεῖν) αὐτοὺς ὥστε πέτεσθαι εἰς τὴν πόλιν.

γύψῳ ἀλείφει

     ἰδόντες᾿ οὖν τοὺς κόρακας οἱ Φοίνικες ἠθύμησαν (ἀθυμέω· Lat. animum despondeo), καὶ τὴν πόλιν παρα-δόντες ἐξ-ῆλθον ὑπό-σπονδοι (οἱ πολέμιοι συνθήκην (σπονδήν) ποιοῦνται μετὰ τὴν τῆς πόλεως παράδοσιν).

Morice, Easy Greek Stories: ¿Cómo recuperar un caballo robado? (3/3)

     ἐνταῦθα δὲ ἀνα-καλύψας ὁ γεωργὸς τὸν δεξιὸν ὀφθαλμὸν [τοῦ ἱπποῦ] ἔ-δειξεν αὐτὸν ὑγιᾶ (ὑγιής· Lat. sanus) ὄντα.

     ὁ δὲ φὼρ οὐδ’ ὁτιοῦν αἰσχυνθεὶς, «γέλοιόν (· γέλωτος ἄξιος) μου», ἔ-φη, «τὸ ἁμάρτημά ἐστιν. οὐ γὰρ τὸν δεξιὸν ἐ-βουλόμην σοι λέγειν, ἀλλὰ τὸν ἀριστερόν».

     μειδιάσας* οὖν ὁ γεωργὸς κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον (Lat. eodem modo) εὐθὺς ἔ-δειξεν, ὅτι οὐδὲ οὗτος τυφλός ἐστιν.

μειδιάω

     ἰδόντες δὲ ταῦτα οἱ περι-στάντες εἰκότως ἐπ-ε-θορύβουν (<θόρυβος· ψόφος καὶ κίνησις. Cast. alboroto).

     ἐ-φαίνετο γὰρ πᾶσιν ὁ φὼρ ἐ-ψευσμένος· ὥστε οὐκ ἔχων ὅτι πρὸς ταῦτα ἀντ-είποι, φοβούμενος δὲ μὴ ἀναγκάζοιτο τῆς κλοπῆς δίκην δοῦναι (Lat. dare poenas alicuius criminis: puniri), ᾤχετο (οἴχομαι: ἀπέρχομαι) εὐθὺς ἀπο-δράς (< ἀπο-τρέχω).

ὁ υἱὸς  δικὴν δίδωσι τοῖς γονεῦσιν. 

     ὁ δὲ γεωργὸς ἐκείνου μὲν ἠμέλησε (< ἀμελέω: nihil curavit de illo), τὸν δὲ ἵππον εἰς τὴν ἑαυτοῦ  οἰκίαν ἡσυχῆ (adv.) ἀπ-ήγαγεν.

Morice, Easy Greek Stories, 173. ¿Cómo recuperar un caballo robado? (2/3)

     ἀκούσας δὲ ταῦτα ὁ γεωργὸς, καὶ τὴν ἀν-αίδειαν (< αἰδώς: Lat. pudor, verecundia) τοῦ ἀνθρώπου θαυμάζων, πρῶτον μὲν βραχύ τι ἐ-σίωπα. ἔπειτα δὲ, βουλόμενος ἐπι-δεικνύναι αὐτὸν ψευδῆ, ἐξ-εῦρε μηχανήν τινα σοφωτάτην, ὅπως ταῦτα γένοιτο. ἦν δὲ ἡ μηχανὴ τοιάδε·

     κρύψας ὁ γεωργὸς ἀμφοῖν ταῖν χεροῖν (dat. dual.; ἄμφω· Lat. ambo) τοὺς τοῦ ἵππου ὀφθαλμοὺς τοιάδε ἔ-λεξεν·

ἀμφοῖν ταῖν χεροῖν γράφειν

      

    «ἀλλ’, ὦ δαιμόνιε, εἰ σὸς δὴ ὁ ἵππος ἐστὶν, σὺ δὲ ἄρα αὐτον ἐκ νέου θρέψας ἔχεις, τόδε μοι ὅ ἐρωτήσω πάνυ ῥᾳδίως ἀποκρινεῖ (fut.)

    εἰπὲ γάρ μοι πότερον (acc. relat.) τῶν ὀφθαλμῶν ὁ ἵππος τυφλός ἐστιν;»

     ὁ δὲ φὼρ πρὸς ταῦτα ἐπί τινα χρόνον ἠπόρει, ἔ-φη  δὲ τέλος ὅτι τὸν δεξιόν (acc. relat.) [sc. τυφλός ἐστιν].

f