Zouke, Anagnostikon: 21. Τὰ Τέμπη


Τὰ Τέμπη τὰ Θεσσαλικὰ χῶρός ἐστι μεταξὺ τοῦ ᾽Ολύμπου καὶ τῆς ῎Οσσης. ῎Ορη δὲ ταῦτα ὑπερ-ύψηλά (ὑψηλός ↔ ταπεινός) ἐστι καὶ σχίζεται, οἷον ὑπὸ θείας φροντίδος. Χωρίον (: τοποθεσία) οὕτω γίγνεται τὸ μὲν μῆκος (↔ τὸ δὲ πλάτος) ἐπὶ τεσσαράκοντα σταδίους, τὸ δὲ πλάτος σχεδὸν πλέθρου.

τὸ στάδιον = 6 πλέθρα
τὸ πλέθρον = 100 πόδες
πούς ὁ = 29,6 cm.

᾽Εν τούτῳ ἄλση (λσος, -εος τὸ : cfr lat. saltus) ἐστὶ καὶ δάση (δάσος ↔ ψιλός) σκιερὰ (< σκιά) καὶ πλῆθος ἀνθέων (: ἄνθη πολλά ἐστιν).
Resultado de imagen de valle del tempe
Τέμπη κοιλὰς (κοιλάς-άδος ἡ: valle profundo) ἐστι κατὰ τὸν ῥοῦν τοῦ Πηνειοῦ ποταμοῦ μεταξὺ τοῦ ᾽Ολύμπου καὶ τῆς ῎Οσσης.





῎Ορνιθες δ’ ἡδέως ᾄδουσι καὶ τῷ μέλει τὸν κάματον (< κάμνω) τῶν ὁδοιπόρων ἀφανίζουσι. Διὰ μέσου δὲ τῶν Τεμπῶν ὁ Πηνειὸς ποταμὸς ῥεῖ, εἰς ὅν χείμαρροι (: χεῖμα < χιών + ῥόος < ῥέω) καὶ ῥύακες (< ῥύαξ < ῥόος ) ἐμβάλλουσι. Τούτου αἱ πηγαὶ ἐν τοῖς ὄρεσίν εἰσιν. ῎Εχει δ’ οὕτω διατριβὰς ποικίλας ὁ τόπος οὐκ ᾀνθρωπίνης χειρὸς ἔργα, ἀλλὰ φύσεως· ἐν δὲ τῷ ὄρει ᾽Ολύμπῳ, ὅς ὑπέρ-κειται τῶν Τεμπῶν, οἱ δώδεκα ᾽Ολύμπιοι θεοὶ τὸ πάλαι (adv.) τὰς κατ-οικίας εἶχον καὶ ἥδοντο ἐπὶ τῇ θέᾳ (< θεάομαι, πρόσοψις) τῶν Τεμπῶν καὶ τῷ μέλει τῶν ὀρνίθων.


ὁ Ὄλυμπος

Zouke, Anagnostikon: 20. Γέρων ξυλοκόπος


Γέροντα ξυλοκόπον τὸ γῆρας κατέτρυχε (κατατρύχω = πιέζω)· τῷ γὰρ γήρᾳ πρόσεστι (: προστίθενται) πολλὰ τὰ δεινά (: δυστυχήματα). ᾽Επειδὴ δὲ τοῦτον οὐδεὶς ἐθεράπευεν, ἵνα τὰ ἐπιτήδεια (: ἡ τροφή) ἔχῃ, καθ’ ἑκάστην [ἡμέραν] ξύλα (: δένδρα) ἐκ τοῦ δρυμῶνος (δρυμών -ῶνος ἡ = δρυμός) ἔκοπτε καὶ εἰς τὸ ἄστυ ταῦτα ἐπὶ τῶν ὤμων ἐκόμιζε. 

Resultado de imagen de anciano
τό γῆρας -ως < γέρων, γεροντος

Resultado de imagen de hombros
ὁ ὦμος -ου

Πέρας (: τέλος) δ’ ὅμως τῶν δεινῶν οὕτως οὐκ ἦν καὶ διῆγε τὸν βίον μετὰ πόνου· τῷ γὰρ γήρᾳ καὶ τῇ λιτῇ (λιτός: ταπεινός) διαίτῃ ἀσθενὴς ἦν καὶ σπανίως μετελάμβανε (μεταλαμβάνω: ἐσθίω) κρεῶν· ἔστι δ’ ὅτε (ἐνίοτε: ‘en algunas ocasiones’) μόνον μικρά τεμάχια (< τέμνω) ἄρτου καὶ κρεῶν παρὰ τῶν κατοίκων ἐλάμβανεν ὡς γέρας τοῦ γήρως, ἀλλὰ καὶ ταῦτα οὐχ ἱκανὰ ἦν λῦσαι αὐτὸν τῶν πόνων καὶ τοῦ γήρως. 

Resultado de imagen de premio
τὸ γέρᾰς -ως: βραβεῖον, δῶρον


Καί ποτε διὰ τὸν πόνον τῆς ὁδοῦ τὸ φορτίον ἀπορρίπτει κατὰ γῆς καὶ ἱκετεύει τὸν Θάνατον πέρας τῶν δεινῶν παρέχειν αὐτῷ. Αἴφνης ὁ Θάνατος ἐπιφαίνεται καὶ πυνθάνεται παρὰ τοῦ γέροντος, διατὶ (διὰ τί: lat. ‘quamobrem’) αὐτὸν ἐπικαλεῖται. Ὁ δὲ γέρων ἀποκρίνεται· « ἵνα τὸ φορτίον ἄρῃς (αἴρω: σηκόω)».