Zouke, Anagnostikon: 7. Κύων καὶ πρόβατον

Ὅτε τὰ ζῷα φωνὴν εἶχε, τὰ πρόβατα ἔλεγε τῷ δεσπότη· Ἡμεῖς, ὦ δέσποτα, ἔριά σοι παρέχομεν καὶ τυρόν (acc. cogn.) τοῖς δ᾽ἀμνοῖς ἡμῶν τρέφομεν τὰ τέκνα [σου]. Σὺ δ’οὐδὲν παρέχεις ἡμῖν, εἰ μή ἡμεῖς ἐκ τῆς γῆς λαμβάνομεν· ὁ δέ κύων, καίτοι (partícula: señala una objeción) οὐδέν παρέχει σοι, ἐκ τοῦ σίτου (σῖτος ↔ ποτής) καθ’ ἡμέραν λαμβάνει».

Κύων καὶ πρόβατον

Ὁ δὲ κύων ἔλεγεν· «῏Ω ἀνόητον πρόβατον, ἡ γλῶσσά σου προτρέχει τῆς διανοίας. ᾽Εγώ εἰμι χρησιμώτερος ὑμῶν· ἔργον μὲν γὰρ ὑμῶν ἐστι παρέχειν τὰ ἀγαθὰ τῷ δεσπότῃ, ἄλλον δὲ πόνον ὑμεῖς οὐκ ἔχετε. Εἰ δ’ἐγὼ μὴ ἐφύλαττον ὑμᾶς, ἐκινδυνεύετε ἂν πάσχειν κακὰ ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν (cfr. εἰ φίλον εἶχον, εὐδαίμων ἂν ἦν: se amicum haberem, felix essem). ᾽Εμοὶ δ’ἀνάγκη [ἐστί] ἀεὶ φυλάττειν καὶ σῴζειν ὑμᾶς ἐκ τῶν κινδύνων».