Zouke, Anagnostikon: 3. Ὁ Περσικὸς στρατὸς ἐπὶ τὰς νήσους τὰς ῾Ελληνικάς

Αἱ νῆσοι τοῦ Αἰγαίου κατὰ τὸ ἄκρον (: ἀκρωτήριον Σούνιον ἐστι τὸ νοτιώτερον ἀκρωτήριον τῆς Ἀττικῆς) Σούνιόν εἰσιν. ᾽Εν ταῖς νήσοις τὸ ἀρχαῖον (adv.) οἱ κάτοικοι ἀμπέλους ἐθεράπευον· περιέκλειον (< περικλείω) δὲ καὶ ἐχώριζον τὰς ἀμπέλους βάτοις (: Rubus ulmifolius) καὶ ἀτραποῖς (: στενοὶς δρόμοις).

Νάξος, ἀπὸ τὰς μεγαλυτέρας νήσους τῶν Κυκλάδων. Δῆλος, μικρὰ νῆσος πλησίον τῆς Σύρου, ὀνομαστὴ τὸ πάλαι διὰ τὴν λατρείαν τοῦ ᾽Απόλλωνος.

 

 

 

Τῶν νήσων ἡ Νάξος  ἔνδοξος ἦν ταῖς ἀμπέλοις, ἡ δὲ Δῆλος  τῷ ἱερῷ. Ὅτε ὁ στρατηγὸς τοῦ Δαρείου ἐπὶ τὰς νήσους ἐστράτευε, τὸ πρῶτον ἐπὶ τὴν Νάξον ἀπέβαινεν. ᾽Ενταῦθα τοὺς οἴκους ἔκαιε καὶ τὰς ἀμπέλους ἔφθειρεν. Εἶτα πρὸς τὴν Δῆλον τὸν στόλον ἔφερεν. Οἱ κάτοικοι δ’ ὅμως τῆς Δήλου εἰς Τῆνον  ἔφευγον. Τότε τοῖς Δηλίοις ὁ στρατηγὸς ἀγγέλους ἔπεμπε καὶ ἔλεγε· « Διατὶ (= διὰ τί) οὐκ ἐμένετε ἐν τῇ νήσῳ; οὐκ ἐγιγνώσκετε ὅτι τὸν αὐτὸν (: τὸν ἴδιον) θεὸν καὶ ἡμεῖς θεραπεύομεν; ». Οἱ δὲ Δήλιοι ἔλεγον· « Σύ, ὡς λέγεις, φίλος ἔκπαλαι (: ἀπὸ πολλοῦ) ἦσθα τῷ θεῷ· καίτοι δὲ σὺ καὶ οἱ ἄλλοι στρατηγοὶ φίλοι ἦτε, ὅμως δ’ ἐπεβουλεύετε (: ἐσκέπτεσθε κακόν) τοῖς κατοίκοις τῶν νήσων».