Morice, Easy Greek Stories, 159. Economía a la espartana

     ἔ-δει Τιμανδρίδαν τὸν Λακεδαιμόνιον ἀπο-δημεῖν χρόνον τινὰ, καὶ ἐπ-έ-τρεψε (ἐπιτρέπω· δίδωμι ποιεῖν) τῷ υἱῷ, ἐφήβῳ ὄντι, τὴν οἰκίαν πᾶσαν, κελεύων αὐτὸν ταύτην εὖ φυλάσσειν.

     ὁ μὲν οὖν νεανίσκος τοὐντεῦθεν (· τοῦ ἐντεύθεν· ἀπὸ τούτῳ τῷ χρόνῳ) πολλῇ σπουδῇ ἐ-ποίει τὰ κελευσθέντα, οὐ γὰρ μόνον ἔ-σωζε τὰ τοῦ πατρὸς χρήματα, ἀλλὰ καὶ ἐ-ποίησεν αὐτὰ πλείω.
      ἐπ-αν-ελθὼν οὖν ἐκεῖνος ταῦτα οὐκ ἐπ-ῄνεσεν (ἐπαινέω· ἐγκωμιάζω), ἀλλ’ ἔ-φη, 

     «ὦ παῖ, ἔ-δει σε σώζειν μὲν τὰ ἐμὰ χρήματα, αὐξάνειν δὲ μὴ, ἔπει ἤδη τότε (· τοῦτ’ ἔστιν, ἐπεὶ ἀπέρχον) ἱκανὰ ἦν.
     πρέπει δὲ τῷ ἐλευθέρῳ ἀνδρὶ 
          μὴ τρυφῇ (Lat. deliciae) φθείρειν τὴν οὐσίαν, 
          τὰ δὲ περισσεύοντα (Lat. superflua) αὐτῆς ἀναλίσκειν (· δαπανᾶν) εἰς τοὺς θεοὺς καὶ τοὺς φίλους, 
          εἶναι δὲ μήτε φιλάργυρον μήτε χρηματοφθορικόν (· ἄσωτος, Lat. prodigus)».

φιλάργυρος