ὁ κώδων ἀνακρέμασι ἐν πύργῳ. |
τὸ σπάρτον |
ἄνθρωπος δέ τις τῶν πολιτῶν ἵππον ἔχων, τοῦτον οὐκ ἤθελε γηράσαντα τρέφειν, ἀλλὰ λύσας αὐτὸν ἀπὸ τῆς φάτνης ἀπ-ήλασεν (< ἐλαύνω).
πλανώμενος οὖν ὁ ἵππος περὶ πᾶσαν τὴν πόλιν τέλος εἰς τὸν πύργον ἐφ-ίκετο. προς-ελθῶν δὲ ἐνταῦθα πρὸς τὴν θύραν, καὶ τὸ σπάρτον ἰδὼν, ἤρξατο αὐτὸ τρῶγειν διὰ λιμὸν, ὁ δὲ κώδων εὐθὺς ἐ-ψόφησεν.
No hay comentarios:
Publicar un comentario