παρ-ιόντος δὲ οὐδενὸς, ἔ-πεμψαν τὸν γραμματέα σκεψόμενον, τίς τὸ σπάρτον ἐπ-έ-σπασεν.
ἀφ-ικόμενος οὖν οὗτος, καὶ ἄνθρωπον μὲν οὺδένα εὑρῶν, τὸν δὲ ἵππον μόνον ἑστηκότα πρὸ τῆς θύρας, ἐ-θαῦμασέ τε καὶ τοῖς ἄρχουσι πάντα ἀπ-ήγγειλεν.
ὁ γέρων ἵππος |
ἀκούσαντες δὲ ἐκεῖνοι ἐ-νόμισαν (νομίζω· λογίζομαι) τὸν ἵππον ἄδικα πάσχειν, ὅς γε, χρήσιμός ποτε γενόμενος τῷ δεσπότῃ, τροφῆς νῦν ἐν τῷ γήρᾳ ἐ-στέρηται· (στερέω· ἀπολαμβάνω).
καλέσαντες οὖν τὸν ἄνθρωπον ἐ-κέλευσαν αὐτὸν τὸ λοιπὸν τρέφειν τὸν εὐεργέτην κατὰ τὸ προς-ῆκον (· ὡς πρέπει). καὶ ἠπείλησαν (ἀπειλέω· λέγω δράσειν τι κακὸν) ζημιώσειν αὐτὸν χρήμασιν, ἢν (= ἐὰν) τὸ ἐπι-τασσόμενον μὴ ἐπι-τελῇ (ἐπιτελέω· διαπράττω).
No hay comentarios:
Publicar un comentario