Stoffel, An Epitome of the New Testament: 173. Jesús aparece a María Magdalena (2/2)

     Τῇ ἑαυτοῦ φιλοστοργωτάτῃ (φιλόστοργος < φίλος + στέργω: φιλέω τοὺς γονέας καὶ τοὺς ἀδελφούς, ἀγαπάω), αὐτῇ δὲ εὐγνώστῳ (εὔγνωστος· οἰκεῖος) φωνῇ προσεφώνησεν (· εἶπεν πρὸς) αὐτὴν λέγων· «Μαρία»,

     καὶ παραχρῆμα (· ἐξαίφνης) διέγνω* (διαγιγνώσκω) αὐτόν, προσέπεσε (< πρὸς + πίπτω) πρὸς τοὺς πόδας αὐτοῦ καὶ ἐξ-ε-φώνει·

     «Ῥαββουνί», ὃ λέγεται Διδάσκαλε.



Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῇ·

     «Μή μου ἅπτου (ἅπτομαι· κατέχω) ἔχουσα· οὔπω γὰρ ἀναβέβηκα (< ἀναβαίνω) πρὸς τὸν πατέρα μου· συχνὸν (συχνός· πολύς) χρόνον ἔτι παραμενῶ ὑμῖν. Πορεύου δὲ πρὸς τοὺς ἀδελφούς μου καὶ εἰπὲ αὐτοῖς· «Αναβαίνω πρὸς τὸν Πατέρα μου καὶ Πατέρα ὑμῶν, τὸν Θεόν μου καὶ Θεὸν ὑμῶν».

     ῾Η δὲ Μαρία Μαγδαληνὴ ὡς τάχιστα εἰς τὴν πόλιν ἔδραμε  (< τρέχω) καὶ ἀγαλλομένη (< ἀγάλλομαι: Lat. gestio, exulto) ἀν-ε-φώνησε τοῖς μαθηταῖς ὅτι «Ἑώρακα (< ὁράω) τὸν Κύριον, ταῦτα καὶ ταῦτα εἶπεν ἐμοί».

Ἄργος διαγιγνώσκει τὸν Ὀδυσσέα
C. MAMILIUS LIMETANUS, Rome, 82 BC. Silver Denarius. Mercury. Ulysses.