Stoffel, An Epitome of the New Testament: 173. Jesús aparece a María Magdalena (1/2)

     Ἐπανελθοῦσα ἡ Μαρία Μαγδαληνὴ σὺν Πέτρῳ καὶ Ἰωάννῃ παρέμεινε παρὰ τῷ μνημείῳ (τὸ μνημεῖον· τὸ τάφος) κλαίουσα (< κλαίω· δακρύω). Παρέκυψε (< κύπτω· κλίνω εἰς τὰ πόρρω) καὶ ἐθεώρει δύο ἀγγέλους ἐν λευκοῖς [ἱματίοις] καθεζομένους, ἕνα (· ἕτερον) πρὸς τῇ κεφαλῇ, καὶ ἕνα (ἕτερον) πρὸς τοῖς ποσίν, ὅπου ἔκειτο (< κεῖμαι) τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ.
Οὗτοι ἔλεγον αὐτῇ· 
    «Γύναι, τί κλαίεις;»
    «῞Οτι, ―ἀπεκρίθη κλαίουσα―, ἦραν τὸν Κύριόν μου, καὶ οὐκ οἶδα ποῦ ἔθηκαν αὐτόν.

     Ταῦτ’ εἰποῦσα ἐστράφη (< στρέφω) εἰς τὰ ὀπίσω καὶ ἐθεώρει τὸν Ἰησοῦν ἑστῶτα (Lat. stantem) ἔμπροσθεν αὐτῆς· καὶ δοκοῦσα ὅτι ὁ κηπουρός (· ὁ φύλαξ τοῦ κήπου) ἐστιν ἔλεγε·

    «Κύριε, εἰ σὺ ἐβάστασας (βαστάζω· φέρω) αὐτόν, εἰπέ μοι ποῦ ἔθηκας αὐτόν, κἀγὼ (= καὶ ἐγὼ) αὐτὸν ἀρῶ»...