Morice, Easy Greek Stories: 138. El rinoceronte.

     Διόδωρος Σικελιώτης (< Σικελία*) φησὶν εἶναι ἐν τῇ Λιβύῃ ζῷον, ὅ καλεῖται ῥινόκερως (ῥίς, κέρας),  ῥώμῃ μὲν καὶ βίᾳ παραπλήσιον (· ὅμοιον) ὄν ἐλέφαντι, τῷ δὲ ὕψει ταπεινότερον (ταπεινός ↔ ὑψηλός).

Σικελία

      τοῦτο οὖν τὸ ζῷον ἔχει τὸ δέρμα ἰσχυρότατον, φέρει δὲ ἐπὶ ἄκρων τῶν μυκτήρων (Lat. narium) κέρας σιμὸν*, τῇ δε στερεότητι (Lat. soliditate) σιδήρῳ ὅμοιον.

φέρει δὲ ἐπὶ ἄκρων τῶν μυκτήρων κέρας σιμὸν

     δια-μαχόμενον δὲ ἀεὶ πρὸς τοὺς ἐλέφαντας περὶ τῆς νομῆς*, πρῶτον μὲν πρὸς πέτραν τινὰ͵ τὸ κέρας θήγει (θήγω· ἀκονάω, Lat. acuo), συμ-πεσὸν δε ἔπειτα τῷ ἐλέφαντι, καὶ ὑπο-δυόμενον (ὑποδύομαι· Lat. subeo) ὑπὸ τὴν κοιλίαν, σπαράττει (σπαράττω· Lat. lacero) τὴν σάρκα τῷ κέρατι καθάπερ ξίφει.

νομή

      ὅταν δὲ φθάσας (< φθάνω) ὁ ἐλέφας προ-κατα-λαμβάνῃ τὸν ῥινόκερων τῇ προβοσκίδι, περι-γίγνεται (περιγίγνομαι· νικάω) ῥᾳδίως, τύπτων τοῖς ὀδοῦσι, καὶ τῇ βίᾳ πλέον ἰσχύων.