Morice, Easy Greek Stories: 99. Hermes disfrazado de hombre (4/5)

ἀκούσας δὲ ὁ θεὸς, «βούλει οὖν», ἔ-φη, «δῶ σοι νέαν τινὰ οἰκίαν καὶ καλὴν, ἀντὶ τῆσδε τῆς καλῦβης;» 

καὶ ἐκεῖνος ἔ-φη βούλεσθαι.

ὁ δὲ θεὸς «ἔσται ἄρα (· οὖν) ταῦτα» ἔ-φη· καὶ ἅμα ἔ-δειξεν αὐτῷ οἰκίαν λαμπροτάτην, ἐκεῖ ἑστῶσαν, ἵνα (· ὅπου) πρὸ τοῦ (τοῦ Pron.· τούτου) ἦν ἡ καλύβη. ὁ μὲν οὖν ῾Ερμῆς, τοσαῦτα εἰρηκὼς, ἀπῄει (ἄπειμι· ἀπέρχομαι).

ὁ δὲ πένης, εἰς-ελθὼν εἰς τὴν οἰκίαν, τὸν λοιπὸν βίον μακαρίως δι-ῆγε.

πυθόμενος (πυνθάνομαι· μανθάνω, οἶδα) δὲ ἐκεῖνα, ὁ πλούσιος ἠθύμησεν (ἀθυμέω· ἄθυμός εἰμι καὶ οὐ θαρρῶ). ἐ-κέλευσεν οὖν τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα θεῖν, καὶ —ἢν (· ἐὰν) δύνηται—  τόν ξένον πείσασαν (πείθω τινά τι = παραινέω τινὶ ποιεῖν τι, Lat. suadeo) ἀπ-άγειν· ἔ-φη γάρ βούλεσθαι καὶ αὐτὸς ἐκεῖνον ἑστιᾶν (ἑστιάω· ὑποδέχομαι τὸν ξένον).

ὁ δὲ Ἑρμῆς, ἀκούσας ἃ ἡ γυνὴ λέγει, πρῶτον μὲν οὐκ ἐ-πείθετο (πείθομαι· ὑπακούω), τέλος δὲ ἔφη εἰς-ιέναι. δειπνήσας ἄρα μετὰ τῶν πλουσίων, τρία δῶρα καὶ τούτοις ὑπ-έ-σχετο (ὑπισχνέομαι· ἐπαγγέλλομαι, Lat. polliceor).