Un anciano optimista (Carmina anacreontea XI)

Λέγουσιν αἱ γυναῖκες·

«Ἀνάκρεον, γέρων εἶ
λαβὼν ἔσοπτρον ἄθρει (· βλέπει)
κόμας μὲν οὐκέτ' οὔσας,
ψιλὸν (ψιλός· γυμνός) δέ σευ (· σου) μέτωπον». 

ἐγὼ δὲ τὰς κόμας μέν,
εἴτ' εἰσὶν εἴτ' ἀπῆλθον,
οὐκ οἶδα, τοῦτο δ' οἶδα
ὡς τῷ γέροντι μᾶλλον
πρέπει τὸ τερπνὰ (· ἡδέα) παίζειν,
ὅσῳ πέλας (· ἐγγύς) τὰ Μοίρης (Μοῖρα: ἡ εἱμαρμένη, θάνατος).