¿Por qué las rosas son rojas? La sangre de Afrodita

     Ὁ τὸ κάλλος τοῦ ῥόδου θαυμάζων τὴν τῆς Ἀφροδίτης λογιζέσθω πληγήν. Ἤρα μὲν γὰρ ἡ θεὸς τοῦ Ἀδώνιδος, ἤρα δὲ καὶ ὁ Ἄρης αὐτῆς.

     Ζηλοτυπῶν οὖν Ἄρης ἀνεῖλε (ἀναιρέω· ἀποκτείνω) τὸν Ἄδωνιν, λύσιν ἔρωτος τὸν Ἀδώνιδος θάνατον ἡγούμενος. 

Luca Giordano, La muerte de Adonis. (Public Domain)

     Μαθοῦσα δὲ τὸ ποιηθὲν ἡ θεὸς ἀμύνειν ἠπείγετο (ἐπείγω· σπουδάζω), καὶ κατὰ σπουδὴν ἐμβαλοῦσα τῷ ρόδῳ, ἀ-σάνδαλος οὖσα, ταῖς ἀκάνθαις τοῦ ῥόδου τὸ ταρσὸν τοῦ ποδὸς περιπείρεται (περιπείρω· περικεντέω), καὶ λευκὸν τὸ ῥόδον πρότερον ὂν, τοῦ ἰχῶρος (ὁ ἰχώρ· ἡ αἷμα τῶν θεῶν) τῆς Ἀφροδίτης ἀπορρύεντος, εἰς ἣν νῦν ὁρᾶται τὴν χρόαν μετέβαλε, καὶ ἔρευθος καὶ εὐωδία αὐτῷ ἔκτοτε (· ἐκ τότε) προσεγένετο.

τὸ ταρσὸν τοῦ ποδὸς