Zouke, Anagnostikon: 26. ῾Η χώρα τῶν Ἰνδῶν

῾Η χώρα τῶν ᾽Ινδῶν ποταμοὺς εὐρεῖς (εὐρύς (= πλατύς) ↔ στενός) καὶ βαθεῖς ἔχει. Οὗτοι τὰς πηγὰς ἐν τοῖς ὄρεσιν ἔχουσιν, ἔνθα τὸ ἔδαφος τραχύ (τραχύς ↔ λειός) ἐστι. ᾽Ενταῦθα τὸ μὲν πλάτος τρί-πηχύ (πῆχυς = 41,8 cm) ἐστι, δι-πήχεις δὲ σχεδόν εἰσι τὸ βάθος. Προϊόντες δ’ εὐρεῖς γίγνονται καὶ ταχεῖς (ταχύς ↔ βραδύς) διὰ τῆς πεδιάδος φέρονται. 

ὁ Ἰνδός

Γέμουσι δ’ ἡδέων ἰχθύων, οὓς οἱ ἁλιεῖς ἐν βραχεῖ (βραχύς ↔ μακρός) χρόνῳ ἁλιεύουσι· τὰ ᾠὰ δὲ τῶν ἰχθύων ἡδέα ἐστί. Χειμῶνος οἱ ποταμοὶ τοῖς γλυκέσιν (γλυκύς ↔ πικρός) ὕδασι καλύπτουσι τὰ εὐρέα πεδία καὶ παχεῖαν (παχύς: fig. rico, fértil ↔ λεπτός) τὴν γῆν κατασκευάζουσι· φύονται δὲ ἄμπελοι εὐβότρυες (: ἔχων καλὰς σταφυλάς). ᾽Εκ δὲ τῶν ἐτησίων (οἱ ἐτησίαι ἄνεμοι) βρέχεται (cfr βρέχει = ὕει : lat. pluit) ἡ ᾽Ινδικὴ θερινοῖς (θερινός ↔ χειμερινός) ὄμβροις καὶ καρποὺς ἡδεῖς καὶ ἀφθόνους φέρει. Τρέφει δ’ ἡ χώρα καὶ πλῆθος βοῶν καὶ προβάτων, ἃ παχείας τὰς οὐρὰς ἔχει.