Zouke, Anagnostikon: 27. Γέρων ἐν ᾽Ολυμπίᾳ.

῾Η ᾽Ολυμπία τὸ πάλαι τόπος ἱερὸς ἦν. Ἅπας δ’ ὁ χῶρος οὗτος ὑλήεις (<ὕλη· ὅπου πολλὰ δένδρα ὁμοῦ, ἐνταῦθα ὕλη) καὶ ἄξιος θέας (< θεάομαι) ἦν καὶ παντοδαπῶν ἀνθέων ἔγεμε (: πλήρης ἦν). Ποταμοὶ δὲ δινήεντες (δινήεις: 'turbulento') καὶ ἰχθυόεντες τοῦτον διέτεμνον. ᾽Ενταῦθα ἱερὸν αἰγλῆεν (: λαμπρὸν τε καὶ ὀνομαστόν) τοῦ Διὸς ἐν τῷ ἄλσει (ἄλσος τὸ: lat. saltus) ἦν καὶ χωρίον ὅμοιον θεάτρῳ, ὃ στάδιον ὠνομάζετο. 

῾Η ᾽Ολυμπία

᾽Ενταῦθα τὰ ᾽Ολύμπια κατὰ πᾶν τέταρτον ἔτος ἐγίγνετο. ᾽Εκ πασῶν τότε τῶν ῾Ελληνικῶν πόλεων θεωροὶ εἰς ᾽Ολυμπίαν ἔσπευδον. Τούτοις πᾶσι ξένια (: φιλοξενία) ὑπὸ τῶν ῾Ελλήνων παρεσκευάζετο.

᾽Ενταῦθά ποτε γέρων θεωρὸς ἔρχεται καὶ ἕδραν οὐχ ηὕρισκεν· ὑπὸ πάντων δ’ ὑβρίζετο (ὑβρίζω: ‘ultrajar’) καὶ οὐδεὶς ἑκὼν (: βουλόμενος) προσέφερεν αὐτῷ ἕδραν. ᾽Επεὶ δὲ πρὸς Λακεδαιμονίους ἔρχεται, πάντες οἱ ἄνδρες σπεύδουσιν εἴκειν (: ὑποχωρεῖν: ‘ceder el asiento’) αὐτῷ καὶ προσέφερον ἕδρα.

αἱ ἕδραι τοῦ σταδίου

 Αἰσχρὸν γὰρ πᾶσιν ἐδόκει (: ἐφαίνετο) γέροντας περι-παίζειν. ῾Ως δὲ τοῦτο οἱ ἄλλοι ῞Ελληνες αἰσθάνονται, πάντες ἐκ τῶν ἑδρῶν ἀνεγείρονται καὶ δοκιμάζουσι τὸ ἦθος (: διαγωγή: lat. ratio vitae) τῶν Σπαρτιατῶν. ῾Ο δὲ γέρων λέγει· « Οἴμοι, πάντες μὲν οἱ ῞Ελληνες γιγνώσκουσι τὰ καλά, ἑκόντες δὲ μόνοι οἱ Λακεδαιμόνιοι πράττουσι ».