Hymnus natalicius

Τί σοι προσενέγκωμεν Χριστέ, ὅτι ὤφθης ἐπὶ γῆς ὡς ἄνθρωπος δι’ ἡμᾶς;

 ἕκαστον γὰρ τῶν ὑπὸ σοῦ γενομένων κτισμάτων, τὴν εὐχαριστίαν σοι προσάγει·

            οἱ Ἄγγελοι τὸν ὕμνον,

            οἱ οὐρανοὶ τὸν Ἀστέρα,

            οἱ Μάγοι τὰ δῶρα,

            οἱ Ποιμένες τὸ θαῦμα,

            ἡ γῆ τὸ σπήλαιον,

            ἡ ἔρημος τὴν φάτνην·

             ἡμεῖς δὲ Μητέρα Παρθένον·

                     ὁ πρὸ αἰώνων Θεὸς ἐλέησον ἡμᾶς.

[Ιδιόμελον Εσπερινού Χριστουγέννων (ήχος β’)]

 

Quid afferamus tibi, Christe, quod in terra ut homo apparuisti pro nobis:

Nam unaquaque a te facta creatura, grates tibi agit:

            Angeli hymnum,

            caeli sidera,

            magi dona,

            pastores admirationem,

            terra speluncam,

            desertus praesepium,

            nos autem Virginem Matrem:

            Deus qui es ante saecula, miserere nobis