Morice, Easy Greek Stories: 134. El rey más insensato de todos (2/2).

     τέως μὲν οὖν ἡσυχίαν ἔ-σχεν ὁ Κότυς, ὡς (τέως...ὡς· ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ) τὴν θεὸν ἐπι-μένων.

     ἐπειδὴ δὲ ἐκείνη οὐ παρ-ε-γένετο, ἔ-πεμψε δορυφόρον* τινὰ σκεψόμενον, εἰ ἐν τῇ οἰκίᾳ πού (εἰ που: Lat. si forte: ‘si por casualidad’) ἐστιν. 

δορυφόρος (δόρυ, φέρω)

      ἐπ-αν-ελθὼν δὲ αὖθις ἐκεῖνος, «ὦ βασιλεῦ» ἔ-φη, «οὐκ οἶδα ὅ τι χρὴ ἐν τῷ παρόντι ποιεῖν· ἐρευνῶν (ἐρευνάω· ζητέω) γὰρ τὴν οἰκίαν πᾶσαν, τὴν θεὸν οὐχ εὗρον ἐν-οῦσαν.»

     ἀκούσας δὲ ταῦτα ὁ βασιλεὺς ὠργίσθη (ὀργίζομαι· ἀγανακτέω), καὶ ἀκόντιον* λαβὼν ἀπ-έ-κτεινε τὸν ἄνθρωπον.

ἀκόντιον

       ἔπειτα δὲ καὶ ἄλλον ἔ-πεμψεν, ὁ δὲ ὅμοια εἰπὼν ὅμοια ἔ-παθε. 

     πεμφθεὶς δὲ τρίτος τις ἔ-φη διὰ φόβον, ὡς ἡ θεὸς ἔνδον κάθ-ηται (κάθημαι· καθίζω). ὁ δὲ βασιλεὺς οὐχ ἧσσον (ὁμοίως) ὀργισθεὶς ἀπ-έ-κτεινε καὶ τοῦτον.