Morice, Easy Greek Stories: 128. Un noble arquero persa a prueba (3/3)

     ἐ-ποίει οὖν ὁ μὲν παῖς τὸ προς-ταχθὲν (· τὸ κελευόμενον), ὁ δὲ Τέλλος τῶν ὀιστῶν τὸν ἕτερον ἐκ-λέξας ἐ-στοχάζετο τοῦ μήλου. 

στοχάζομαι τοῦ σκόπου

     ὁ δὲ ὀιστὸς τοῦ σκοποῦ οὐχ ἥμαρτεν, ἀλλὰ, διασχίσας τὸ μῆλον, τὸν παῖδα οὐκ ἔ-τρωσεν (τιτρώσκω: Lat. vulnero, laedo).

     οἱ δὲ περιεστῶτες πάντες ἐπ-ε-θορύβουν, ὥστε ἠναγκάσθη ὁ Γεσελὴρ, καίπερ ἀχθόμενος (· χαλεπῶς γὰρ ἐφέρον) , ἀμφοτέρους ἀπο-λῦσαι.

     ἀλλ ̓οὐκ ἔ-λαθεν αὐτὸν ὁ Τέλλος ὀιστοὺς δύο (ἄνευ ἐμφάσεως· δύο ὀιστοὺς) λαβών. ἐπ-ηρώτα οὖν τὸν ἄνθρωπον, τί βουλόμενος ἐκεῖνο ἐ-ποίησεν.

     ὁ δὲ Τέλλος πρὸς ταῦτα βραχὺ μέν τι σιγὴν εἶχεν· ἔπειτα δὲ, «διά σε,» ἔ-φη, «ἐκεῖνο ἐ-ποίουν. εὖ γὰρ ἴσθι (· οἶδας, γιγνώσκεις), ὅτι εἰ τῷ ὀιστῷ τῷδε τὸν παῖδα ἔ-τρωσα, ἔ-κτεινα ἂν καί σε τῷ ἑτέρῳ».

σιγὴν ἔχε