ὁ κόκκυξ (Cuculus canorus)

    Ὄρνιθες νεοττιὰν θαυμαστὴν εὑρίσκουσι, ῥόδοις καὶ ἄνθεσι πλεκτήν. 

νεοσσιά (Att. νεοττιά)

    Καὶ ἔλεγε ὁ ἀετός· “Ἡ νεοττιὰ δῶρόν ἐστι τῇ γενναιοτάτῃ (< γενναῖος, lat. nobilis) ὄρνιθι”. Καὶ συναγείρει ἐκκλησίαν ὀρνίθων καὶ ἐρωτᾷ·  

ὁ ἀετός

ὁ κόκκυξ

    
    «Τίς ἐστιν ἡ ὄρνις ἡ γενναιοτάτη;»
    Καὶ ὁ κόκκυξ ἀπεκρίνετο· «Κόκκυ».

    Ἔπειτα ὁ ἀετὸς ἐρωτᾷ· «Τίς ἐστιν ἡ ὄρνις ἡ ταχίστη;»
    Καὶ ὁ κόκκυξ ἀπεκρίνετο· «Κόκκυ».

    Καὶ αὖθις ὁ ἀετὸς ἐρωτᾷ· «Τίς ἐστιν ἡ ὄρνις ἡ μουσικοτάτη;»
    Καὶ ὁ κόκκυξ ἀπεκρίνετο· «Κόκκυ».

    Τότε ὁ ἀετός ὀργιζόμενος ἔλεγε· «Κακόδαιμον κόκκυξ, ἀεὶ σεαυτὸν ἐγκωμιάζεις (Cast. encomio)· διὸ καταδικάζω σε μεγάλης ζημίας· οὔτε ταύτην τὴν νεοττιὰν οὔτ’ ἄλλην ἕξεις».

    ῞Οθεν ὁ κόκκυξ οὐκ ἔχει νεοττιάν, ἀλλ’ ἐν ταῖς τῶν ἄλλων ὀρνίθων νεοττιᾶς τίκτει.