᾽Ιάσων δὲ διαβαίνων τὸν ποταμὸν Ἄναυρον ἀπέβαλεν ἐν τῷ ῥείθρῳ (< ῥέω) τὸ ἕτερον σανδάλιον καὶ ἦλθε μονοσάνδαλος. Τοῦτον θεασάμενος Πελίας καὶ τὸν χρησμὸν (· ὅ τι ὁ θεὸς μαντεύεται) συμβαλὼν ἠρώτα αὐτόν, τί ἄν ποιήσειεν, εἰ λόγιον (· χρησμός) αὐτῷ εἴη ὅτι τῶν πολιτῶν τις αὐτὸν ἀποκτενοῖ. ῾Ο δ’ ἀπεκρίνατο· «᾽Εντειλαίμην ἂν αὐτῷ ἐνεγκεῖν τὸ χρυσόμαλλον δέρας· οὐ γὰρ ἐλπίζω τὸ ἔργον τοῦτο περανεῖν (περαίνω· τελευτάω)· δεήσει γὰρ ἀποκτεῖναι τὸν ἄυπνον δράκοντα, ὑφ’ οὗ κινδυνεύσει ἀποθανεῖν».
 |
| ᾽Ιάσων πεντηκόντορον ναῦν κατεσκεύασεν (Fuente de la imagen) |
Ταῦτα ἀκούσας Πελίας ἐνετείλατο αὐτῷ ἐπὶ τοὺς Κόλχους ἐλθεῖν ἀποκτενοῦντα τὸν δράκοντα καὶ ληψόμενον τὸ δέρας. ᾽Ιάσων δὲ πεντηκόντορον ναῦν (· ἔχουσα πεντήκοντα κωπηλάτας) κατεσκεύασεν, ἥν Ἀργὼ ἐκάλεσε, καὶ τοὺς ἀρίστους ἐκ τῆς ῾Ελλάδος ἤθροισεν (ἀθροίζω· συλλέγω), ἵνα ἐν τῇ Κολχίδι τοὺς πολεμίους ἀμύνηται.
 |
| πεντηκόντορος ναῦς |
