Zouke, Anagnostikon: 53. Ἀγησίλαος ἐν Ἀσίᾳ

     Ἀγησίλαος* ἠξίου (ἀξιόω*· αἰτέω) παρὰ τῶν στρατιωτῶν μὴ δῃοῦν (< δηιόω· πορθέω, φθείρω) μηδ᾽ ἑρημοῦν τὴν Ασίαν· ἐγίγνωσκε γὰρ ὅτι, ἐὰν ταύτην δῃῶσί καὶ ἐρημῶσιν, οὐχ ἕξουσι τὰ ἐπιτήδεια (lat. commeatus). Παρῂνει (παραινέω· κελεύω, οὐχ ὡς δεσπότης, ἀλλ’ ἐξ ἴσου λέγων) δὲ πᾶσι βοηθεῖν τοῖς ἀροῦσι (< ἀρόω) τὴν χώραν, ἵνα οὕτω τὴν πρὸς τὴν γεωργίαν ἀγάπην δηλῶσιν. Εἰ δέ τινας ὁρῴη ἀδίκους πρὸς τοὺς γεωργοῦντας, τούτους ἰσχυρῶς ἐζημίου (ζημιόω· κολάζω). «Δεῖ», ἔλεγε τοῖς στρατιώταις, «μὴ δουλοῦν, ἀλλ’ ἔργῳ ἐλευθεροῦν τοὺς ῞Ελληνας· οὕτω γὰρ ἂν βεβαιοῖμεν (< βέβαιος· lat. firmus, stabilis) τὴν πρὸς ἡμᾶς πίστιν τῶν ῾Ελλήνων».

σκηνή

       ᾽Επεμελεῖτο (ἐπιμελοῦμαι· προθυμοῦμαι πάντα ποιῶ ὅπως τι γενήσεται), δέ, ὅπως καὶ τὰ καταλελειμμένα (<κατα-λείπω) παιδία συσκηνοῖεν (< σύν-σκηνή), τοὺς δὲ γέροντας αἰχμαλώτους (· τοὺς ἁλισκωμένους) τιμῆς ἠξίου*, ὥστε οἱ μανθάνοντες τοῦτο εὐμενεῖς αὐτῷ ἦσαν. Οὕτω κατώρθου (< κατα-ὀρθόω) ἄρχειν ἐν Ἀσίᾳ δι’ ἀγάπης μᾶλλον ἢ διὰ φόβου.

* ἦν δὲ Λακεδαιμονίων ἐπιφανὴς καὶ γενναῖος βασιλεὺς (444-358 a. C.)

*ἀξιόω·
1. Considerar digno, tener por digno a alguien (acc.) de algo (gen.)
2. Considerar conveniente, pedir a alguien (acc.) algo (inf.): αἰτέω