Morice, Easy Greek Stories, 119. Duelo singular entre un Macedonio y un Ateniense (1/4)

     ὁ βασιλεὺς ᾿Αλέξανδρος ἐ-ποιεῖτό ποτε μεγάλας ἑστιάσεις (Lat. convivium) τῶν φίλων, ἐν δὲ τῷ πότῳ συν-έ-βη ἄξιον τί μνήμης γενέσθαι (inter bibendum accidit aliquid memoriā dignum).

     ἦν γὰρ ἐν τοῖς ἑταίροις Μακεδών τις, ὀνόματι Κόραγος, ῥώμῃ (ῥώμη: κράτος) τε σώματος δια-φέρων (Lat. notabilis, conspicuus) καὶ πολλάκις ἐν πολλαῖς μάχαις πε-φασμένος (< φαίνω) ἄριστος. παρ-οξυνθεὶς οὖν οὗτος ὑπὸ τῆς μέθης (· καλῶς ἔιχε μέθης) πρου-καλέσατο μονομαχῆσαι Διώξιππον τὸν ᾽Αθηναῖον, ἀθλητὴν ἄνδρα, καὶ ἐν τοῖς λαμπροτάτοις ἀγῶσιν ἐ-στεφανωμένον.

καλῶς ἔιχε μέθης

     ἐπειδὴ δὲ ὁ Διώξιππος οὐκ ἀν-έ-νευσεν (Lat. renuit, recusauit), ἔ-ταξεν ὁ βασιλεὺς ἡμέραν τῆς μάχης.

     συν-ῆλθον οὖν πολλαὶ μυριάδες ἀνθρώπων ἐπὶ τὴν θέαν, καὶ οἱ μὲν Μακεδόνες καὶ ὁ βασιλεὺς ὑπ-ῆρχον (Lat. favebant) τῷ Κοράγῳ εἰκότως (Lat. ut par erat) κατὰ τὸ ὁμό-φυλον, οἱ δὲ Ἕλληνες αὖ τῷ Διωξίππῳ.