Zouke, Anagnostikon: 44. Θάνατος Σωκράτους

Πρὸ τῆς ἀνατολῆς τοῦ ἡλίου πολλοὶ τῶν μαθητῶν συνηθροισμένοι (· συνηγμένοι : lat. congregati) ἦσαν ἐν τῷ πρὸ τῆς φυλακῆς χώρῳ.

Σωκράτης δ’ ἐκείνης τῆς νυκτὸς ἀνεπέπαυτο (ἀναπαύομαι· lat. pernocto) λαμπρῶς καὶ οὐδέπη (· μηδενί τρόπῳ) ἐτετάρακτο (< ταράττω). Ἅμα δὲ τῇ ἡμέρᾳ εἰσῆλθον διὰ τῆς πρὸς βορρᾶν τετραμμένης (lat. ad Aquilonem vergentem) πύλης πολλοί, μεταξὺ δὲ καὶ οἱ παῖδες κεκομισμένοι (< κομίζω· φέρω) ἦσαν. Σωκράτης δὲ πρὸς τοὺς ἠθροισμένους ἔλεγεν· «Ἄνδρες φίλοι, ἅπαντα τὸν βίον πεπολίτευμαι (πολιτεύω· ὡς πολίτης ζῶ) σωφρόνως καὶ ἀξίως τῆς πόλεως. Διδάσκων τοὺς νέους καὶ προ-άγων αὐτοὺς ἐπ’ ἀρετὴν οὐδεπώποτε πέπραγμαι μισθὸν αὐτοὺς νομίζων οὕτω τὰ ὑπὸ τῶν θεῶν τεταγμένα (<τάττω) μοι πράττειν. ᾽ῃσθανόμην (< αἰσθάνομαι) δ’ ὅτι οὐδενὶ τρόπῳ ἀποτετραμμένος (< ἀπὸ-τρέπω) ἂν εἴνην τούτου. Διὸ καὶ ὑμεῖς μηδέποτε παύσασθε πολιτευόμενοι δικαίως· ἐὰν γὰρ οὕτω πεπαιδευμένοι ἦτε, ὠφέλιμοι (· χρήσιμοι) τῇ πολιτείᾳ ἔσεσθε ». Ταῦτα αὐτοῖς εἶπεν. 

La muerte de Sócrates (1787), Jacques-Louis David

Εὐθὺς δὲ μετὰ τοῦτο ἔλεξεν· «Ἀλλ᾽, ὦ Κρίτων, ἐνεγκέτω (< ἔν-φερω) τις τὸ φάρμακον, εἰ τέτριπται (< τρίβω)». Καὶ ὁ ἄνθρωπος ἐν κύλικι τὸ φάρμακον τετριμμένον (· τὸ κώνειον : lat. cicuta) ἤνεγκε τῷ Σωκράτει. Καὶ οὗτος μὲν ἐξέπιεν (< ἐκ-πίνω· πίνω μέχρι πρὸς τὸ τέλος) ἠρέμα (↔ τάχιστα) τοῦτο, πολλοὶ δὲ τῶν παρόντων ἐγ-κεκαλυμμένοι* τὸ πρόσωπον ταῖς χερσὶν ἀπέκλαιον. ῾Ο δ’ ἐπειδὴ τὰ σκέλη ᾐσθάνετο (< αἰσθάνομαι) βαρυνόμενα (βαρύς ↔ κοῦφος ), ὕπτιος (lat. supinus) κατεκλίνετο. ῾Ο δ’ ἄνθρωπος διατρίψας συχνὸν (· πολὺν) χρόνον (διατρίβω χρόνον : lat. tero tempus) ἐξ-ε-κάλυψεν αὐτὸν ―ἐν-ε-κε-κάλυπτο γάρ·― (ἐκ-καλύπτω ↔ ἐγ-καλύπτω) Κρίτων δ’ ἰδὼν αὐτὸν νεκρὸν συνέκλεισε τὸ στόμα καὶ τοὺς ὀφθαλμούς.

cfr. Fedón 117e-118c



*
- καλύπτω : envolver, cubrir con algo (cfr. apocalipsis, calipso)
- κρύπτω : ocultar (cfr. cripta)
- στέγω : cubrir (τὸ στέγος: lat. tectum)